HOŞGELDİNİZ     ŞİİRLERİM      SAYFASIN

         YASEMİN BAYINDIR...       

           
 
 SENSİZ
Gözlerimin içine bak
Yüreğimi dinle
Sana olan sevgimdir bu
Göreceli olmasa bile
Sevgimin yanında
Sana beslediğim özlem,duygularım,
Ve sana ulaşmak var bak
Bende ise umut
Seni severken unuttum dertlerimi,
Sevmekten korkmadım
İncitmekten çekindim,
İncinmenden korktum

Bu yüzdendir ki
Sana olan sevgim sade ben istediğim için
SENSİZ......                     

                                            YASEMİN BAYINDIR

 

GÜN GELİR Sana inat seni seviyorum Sende beni buluyorum Gözlerimi her açışımda Seni görüyorum. Kimi zaman seni yıldızlara soruyorum Kimi zaman soracak kimseyi bulamıyorum Gün oluyor sana ağlıyorum Gün olur benim olursun diyorum. Bak susuyorum sana Göz pınarlarım kurumakta Yüreğimdeki acıyı bir tek sen dindire bilirsin Ve beni gün gelir anlıyabilirsin...                                                  YASEMİN BAYINDIR

   
Yağmur ve Gözyaşı
Süzülür gözümden gözyaşı
Yağmura muhalif gibi.
Her damlanın bir hikayesi vardır,
Bu; gözyaşımda saklıdır.
Yağmur altında,
Yağmura destek verircesine
Bedenimden uzaklaşır,.
Diğer damlalara karışır
Kimse bilmez nereden geldiğini,
Buna sebep olan ne diye;
Yitirilmiş bir umut anlatır herşeyi
Yağmur altında gözyaşımda saklıdır
Kimse bilmez..
Bilse ne çare
Bulunmaz benim derdime çare.
Yağmur ve gözyaşı
Omuz omuza niçin döküldüler
Bilemezler, ayni kadere boyun eğmişler
Biri iki gözden akar, diğeri gök kubbeden
İkisinin de acelesi var, bir gölete yetişmek için,
Bir arkadaş arar tek başına
Yoktur yağmur damlalarından başka
Ona dost gibi görünen, akarlar hep birlikte
Sessiz ve derinden.

                           YASEMİN BAYINDIR

SİS Kalın bir sis kaplamıştı şehri Balkondan öyle izledim onu Birden sen geldin aklıma Gideceğini söylediğin zaman İşte ben de Aynen bu şehir gibi masumlaşmıştım Savunmasız bir bebek gibiydim adeta Korkuyordum! Sensizlikten! Yalnızlıktan! Ama herşey boşuna Artık yoksun Tıpkı o sis gibi Bir ara uğradın şehrime Kimbilir bir daha ne zaman geleceksin... İMKANSIZ Şimdi kimbilir nerdesin,kimlerlesin Belki çok mutlusun,belki de çok hüzünlü Seni şimdi görmeye o kadar çok ihtiyacım var ki Ama işte imkansızlık yine kendini gösterdi gördün mü? Aslında hayatın diğer bir adı da imkansızlık Seni görmek istiyorum,imkansız! Elini tutmak istiyorum,imkansız! Sana herşeyi anlatmak istiyorum,imkansız! İkansız,imkansız,imkansız!!! Nefret ediyorum imkansızlıklardan Ama bu böyle Onlardan kurtulmak da imkansız!! KARMAKARIŞIKLIĞIM Gözyaşlarım, Annesinin sözünü dinlemeyen Yaramaz bir çocuk gibi adeta Tutmaya çalışıyorum ama beceremiyorum... Ellerim, Dolaba uzanmaya çalışan Küçük bir çocuk gibi adeta Sana ulaşmak istiyorum ama beceremiyorum... Bakışlarım, Elinden şekeri alınmış Küçük bir çocuk gibi adeta Seni geri almak istiyorum ama beceremiyorum... Hislerim, Zor bir problemi çözmeye çalışan Küçük bir çocuk gibi adeta Çözmek istiyorum ama beceremiyorum... Aşkım, Annesine tapan Küçük bir çocuk gibi adeta Sonsuza dek sürsün istiyorum Ama becerebilirmiyim bilmiyorum!!!!

Sensizliğin soğuk karanlığında
Seni bekler gibiyim bu gece
Gelmeyceğini bile bile
Yine de beklerim çaresizce
Yıldızlar bile seni soruyor sanki
Yüreğim senin adını haykırıyor
Sensiz bu ilk gecem
Odam kapkaranlık
Seni düşlemek güç veriyor bana
Güneş doğarmışcasına yüreğimi ısıtıyor
Aydınlığa sürüklüyor hayalin
Şimdi bana deseler nedir dileğin
İnan sen olurdun meleğim...

Dönmemek üzere artık maziye, Ebediyete degil tabi ki sensizliğe. Ne yazık,ayrıldı yollarımız, İzini bulacağım anı göreceğim, Zamanın gelmesini bekliyorum. Seni arayan gözlerimle, En derin,içten hislerimle, Ne tuhaf bilmem ama, İzini bulmaya çalışıyorum. Sıcak güneşin kavurdugu saçlarımla, Ellerini özleyen gözyaşlarımla, Veda edemeyen dudaklarımla, İncecik duygular içinde, Yavaş yavaş atan kalbimle, O,sıcak tenini hisseden ellerimle, Razı olamam sensiz yaşamaya, uyuyamam varlığın olmadan, Mesut olamam yanında olmadan...

Sen Yoktun Yorgun akşamların kuytusunda bekledim her zaman seni Gecenin alacaya çalan yalnızlığında seni aradım.. . Her şafakta uykularım bölündü senin için. .. Rüzgarın ulaşmadığı, bulutların olmadığı yükseklerde aradım seni Ama sen yoktun. Dönülmeyen yolların sonunda bekledim her zaman seni Kahpe kaderin bitmeyen oyunlarında seni aradım... Bir değil binlerce kez öldüm senin için... Ecelin gelmediği, kaderin olmadığı mekanlarda aradım seni Ama sen yoktun. Büyüyen yalnızlığımın en çekilmezinde bekledim her zaman seni Sahte dostların buruk gülüşlerinde seni aradım... Kör kurşunla ölmeyi diledim senin için.... Aşkın olmadığı, dostun kalmadığı günlerde aradım seni Ama sen yoktun. Yediveren güllerin en güzelinde bekledim her zaman seni Cehennemde yükselen kor alevlerde seni aradım... Cennetten kaçmayı istedim senin için.. Kuş uçmaz kervan geçmez diyarlarda aradım seni Ama sen yoktun. Kurşun geçirmez gecelerde bekledim her zaman seni Susuz çöllerde yakıcı güneşte seni aradım... Gölgelerden sıcağa kaçtım senin için Sahralarda seni aradım seraplarda seni.... Ama sen yoktun sevdan yoktu. Kader Kaderde senden ayrı yaşamakta varmış Unutmak verdiğin o bütün sözleri Gözlerinin rengine hasret kalmakmış Bir değil binlerce ölmenin resmi Bir sevda türküsü söylemek geliyor içimden Hani içinde senin olduğun aşkımızın olduğu Doyasıya ağlamak istiyorum sabahlara kadar Gecenin kuytusunda kimse duymadan sen duymadan Seni Sevdiğimi Unutmayacaksın Bir yalnızlık çöktüğü zaman içine, beraber geçirdiğimiz günleri hatırlayacaksın; Kalbindeki nefretin kadar yakınlaşacağım sana. Bir ürperti kapladığında tüm benliğini, Nice zaman avuçlarımda ısıttığım ellerini düşüneceksin Kor ateşler misali yakacağım seni. Ve ağlamak istediğinde hıçkırıklarla, Beni terk ettiğinde öldüğüm gelecek aklına; Sağanaktan boşanırcasına yağan yağmurlar gibi ağlatacağım seni. Yalancı sevgilerin pençesinde öldüğünde; Dertlerini paylaştığın insan gelecek aklına ben geleceğim, işte o an sevgilim Seni Sevdiğimi Unutamayacaksın...   Seninle Caddelerin en kalabalık anlarını yaşadığı bir saat de karşılaşacağız senle yine. Hani o, her zaman geçtiğimiz “Kuş uçmazlar kervan geçmezler” misali  olan, o tenha sokağımızda. Delice kıskanıp gözlerden kaçırdığım ve doyamadığım senle yalnızlığın, ayrılmadan yaşanan son perdelerinde. Gözlerine takılıp kalacağım yine eskisi gibi... Biliyorum alev alev yakacaklar yine  beni. Kalbim seni ilk tanıdığım  günkü gibi çarpacak tüylerim diken diken olacak ürpereceğim. Beynime bir ateş yükselecek, nefesim kesilecek yine ve belki de öleceğim.... Sonra ellerini hatırlayacağım. Bir zamanlar öpmeye doyamadığım kaybetmekten korkup da bırakamadığım ellerini.. Üzüleceğim kahrolacağım seni tekrar gördüğüme belki de. Hele ellerinde gördüğüm o yabancıdan sonra... Ölmek isteyeceğim, seni tanıdığım güne lanetler okuyacağım bilmem kaç kere. Ama hiç bir şey seni bana geri getirmeyecek biliyorum. Ellerini tutamayacağım, gözlerine doyasıya bakamayacağım ve dünyayı unutamayacağım seninle bir daha.... Bir zaman sonra bir haber alacağım senden, evleneceksin o hiç tanımadığın yabancıyla. Seni benim kadar sevmeyecek, uğrunda hayata, ölüme boş veremeyecek bir yabancıyla.. Bir kez daha yıkacaksın hayatımı ve dünyamı. Acımasızca öldüreceksin, son bir hançer daha saplanacak kalbime belki de o güzel ellerinden. Şafak Türküsü Karanlığından kurşun geçmeyen Gecenin en yoğun zamanlarında Gözlerimden uyku billurları dökülürken kirpik uçlarıma Soğuk bir el uyandırır sarsa sarsa Bir ses beynimde yankılanır gonga benzeyen “Nöbetin var kalk hazırlan” Yatağımın olanca sıcaklığını kalbime mühürleyip Doğrulurum kırgın ve baygın duygularla Yollara düşerim omuzlarımda metal yığınları Yürür giderim esmer aydınlıklara doğru Saatler geçmez olur nazlanır dakikalar Kurşun gibi iz bırakır nöbetin her saniyesi Gözümde büyür çoğalır, çoğalır Bazen takılı kalır gözlerim bir yıldıza Bazen dikkat kesilir kulağım meçhul sese ..... çok uzaklarda Uzakta bir baykuş ötüverir över bu yalnızlığı Rüzgar bir tempo tutar alkışlar sessizliği Bu senaryo her gece sürer gider temelli Ta ki güneş uyanıp doğarken yamaçlardan Yüreğime dolar seherin serinliği Mahur besteler gibi İnanırım bitecek çektiğim tüm hasretler Benliğime yazarım harf harf terhis türküsünü Ruhumdan kopup gelen çocuklar çığa döner Haykırırım boşluğa ŞAFAĞIN TÜRKÜSÜNÜ... Yürek Çıkmazı Sensiz ve mutsuz buradayım ben hala Dönülmeyen bir yola sapmışım sanki Sokaklar çıkmazda yaşam sende bitiyor Yüreğim ise sensizliğin çıkmazında Son nefesini verecek sanki bedenim Üstüme geliyor her şey birer birer Kurtulamıyorum çıkmazlardan bir türlü Son demindeyim yalnızlığın dayanamıyorum Hani olur ya.. dokunsalar ağlayacağım... Utanmam biliyorsun ağlamaktan Duygularım isyanda sabrım iflasta ağlayacağım.. Sensizliğin çıkmazında yaşadığım günlere yanacağım.. Hıçkırıklara boğulup kokunu duymadan ağlayacağım Yeter çektiklerim yanında olmak istiyorum Seni doyasıya sevmeliyim ölesiye kucaklamalıyım Yağmurun kesilişini sonra güneşin doğuşunu Tüm güzellikleri birlikte karşılamalıyız artık Tüm arzularıma rağmen gelemiyorum sana Çıkmazlar getirmiyor beni sana seni bana Sen yine her zamanki gibi sabret Sevgilim Buluştuğumuz o kır kahvesine git beni bekle... Eski günlerimizi düşün sevgimiz için Akşam olunca erkenden uzan yatağına Beni düşün, sevgimi düşün, bizi düşün uzun uzun Sonra düşünürken uyuyakal hayalimle... Kim bilir bakarsın uyandığında baş ucunda olurum Her şeye rağmen çıkıp gelebilirim belki Hiç ummadığın bir anda hiç ummadığın bir yerde     YASEMİN BAYINDIR'A TEŞŞEKÜRLER... BAŞARILARININ DEVAMINI DİLERİM............